Heraldische Wapenkunde in de Nederlanden
Heraldische Wapenkunde in de Nederlanden Intro - Sitemap Voor reacties
			Het Schild
			Hoort bij het wapen
				Het schild is het belangrijkste deel van het wapen. Het wapen kan ook uitsluitend uit een schild bestaan.
				De meest gebruikte schilden zijn die met een halfcirkelvormige onderkant (sinds 1380) en met een accolade onderkant (einde 18e eeuw), met een verhouding van hoogte:breedte is 7:8.
				Ongehuwde vrouwen voeren meestal een ruitvormig schild (sinds de 16e eeuw), gehuwde vrouwen een ovaal schild (sinds de 17e eeuw).
				Het schild kan loodrecht of schuin geplaatst worden.
				Meer dan drie schilden in een groep op rangorde en van de zelfde rang geplaatst naar ouderdom.
				Een omgekeerd wapen, soms onder andere op grafstenen, betreft een uitgestorven geslacht.
				Een 'dodenschild', een zwart ruitvormig houten paneel waarop het familiewapen van een gestorvene is afgebeeld, vind men wel opgehangen in de kerk, waar deze begraven ligt.
				Het oppervlak van het schild noemt men het veld, waarop de kleuren, metalen en bont of arcering. Alle afbeeldingen op het (schild)veld noemt men stukken, ingedeeld naar heraldische- en gewone stukken.
				Door het glimmende van een metaal (goud of zilver) en een dof helle kleur af te wisselen krijgt men een zichtbaar contrast wat dient om een duidelijk herkenningsteken te verkrijgen. Hiermee wordt kleur op metaal of metaal op kleur gebruikt op een veld, nooit kleur op kleur of metaal op metaal.
				Het Blazoeneren (beschrijven) van een schild.
			schild (Nederlands)		l' écu (Frans)	der Schild (Duits)	shield (Engels)
© WAZAMAR sinds 1995	Hoewel ernaar gestreefd is correcte informatie te verschaffen, kan niet worden gegarandeerd dat de informatie op het moment waarop deze is geplaatst na verloop van tijd nog steeds juist is. Aan de inhoud van deze webhalte kunnen dan ook geen rechten worden ontleend.

web stats
free website tracker