|
WAZAMAR
|
De Nederlanden
|
|
|

De
Nederlanden
Inleiding
Inhoud
Voor reacties
|
|
De naam voor een
historisch gebied in Europa tussen Noord-Frankrijk en
Noord-Duitsland.
|
|
<
|
De Lage Landen
van 50 v.C – 400 n.C
|
>
|
|
Eén van de eerste schrijvers van dit gebied is Publius Cornelius
Tacitus (ca 55 - 117), een Romeins politicus die ook aan
geschiedschrijving deed. Wat hij over de Lage (Neder) Landen schreef had hij
van de gegevens van de eerste Romeinse bevelhebbers die dit gebied bereikten.
Zelf is hij daar nooit geweest.
De eerste Romeinse bezoekers bereikten onder bevel van Nero Claudius
Drusus (38 - 9 v.C.) de benedenloop van de Rijn in de 12 v. C.
Na de inlijving bij het Romeinse Rijk werd het grondgebied van België,
Frankrijk en Noord-Italië Gallia genoemd.
Hierin was Gallia Belgica het noordelijkste gebied.
De grondgebieden ten noorden van Gallia Belgica en ten oosten van de Rijn
werden Germania genoemd. Hierin was Germania Inferior tussen
Gallia Belgica en de Rijn het noordelijkste gebied.
De Romeinse gebieden Gallia Belgica en Germania Inferior en
het gebied ten noorden van de Rijn tot aan de Wezer werd bewoond door
Keltische en Germaanse stammen en kan gezien worden als een overgangszone
waar stammen leefden met zowel Keltische als Germaanse gewoonten.
|
|

|
Deze overgangszone tussen Noord Frankrijk en
Noord Duitsland wordt verder de Nederlanden genoemd.
De Keltisch-Germaanse stammen in de Romeinse gebieden Gallia Belgica en
Germania Inferior werden als gevolg van de inlijving bij het Romeinse rijk gedeeltelijk
geromaniseerd. De Keltisch-Germaanse stammen tussen Rijn en Wezer
onderscheidde zich van de verder naar het oosten wonende Germaanse stammen
door de contacten en relaties met de Romeinen.
|
Vanaf de 3e eeuw worden de Germaanse stammen tussen Rijn en Wezer
'Franken' genoemd. Een deel van deze Franken vestigden zich in Gallia
Belgica. De steden en militaire centra werden voornamelijk bewoond door
Romeinen afkomstig uit het Middellandse Zee gebied en Galliërs
(Gallo-Romeinen).
Frankische leiders maakten in de 4e eeuw in een verbond (foederati)
deel uit van de grensverdediging en verbleven daartoe in Romeinse
bestuurscentra.
|
|

uit: Vermaseren Atlas
algemene en vaderlandse geschiedenis 1968, blz 73
|
De Romeinse Rijnlegioenen werden in 405 teruggeroepen voor de
verdediging van Italië tegen de Goten.
Vele van hen afhankelijke bewoners volgden deze militairen uit de villae,
vici en steden. Hele gemeenschappen trokken weg om elders een nieuw bestaan
te zoeken.
In 406 werd de Romeinse Rijksgrens onder de voet gelopen door Germaanse
stammen die hiermee het rijk binnentrokken.
Historische bronnen uit de 4e en 5e eeuw vermelden dat Saliërs ten strijde
trokken tegen Gallo-Romeinen in Zuid-België en Noord-Frankrijk om daar
Frankische koninkrijken te stichten en Friezen met Angelen, Saksen en Juten
de oversteek maken naar Engeland. De achtergrond van deze verplaatsingen zou
onder meer de economische afhankelijkheid van de Romeinse markten langs de
voormalige Romeinse Rijksgrens zijn geweest.
Het jaar 410 waarin de Goten slaagden Rome in te nemen, betekende definitief
het einde van het Romeinse gezag in de noordwestelijke provincies.
Vanaf dat jaar beginnen de donkere Middeleeuwen van de Nederlanden. Hiermee
wordt bedoeld dat er vrijwel geen historische bronnen ter beschikking staan
die een inzicht geven in de ontwikkelingen ter plaatse.
|
|
terug < - > verder
|
|
|
© WAZAMAR
sinds 1995
|
Hoewel
er naar gestreefd is correcte informatie te verschaffen, kan niet worden
gegarandeerd dat de informatie op het moment waarop deze is geplaatst na
verloop van tijd nog steeds juist is. Aan de inhoud van deze webhalte kunnen
dan ook geen rechten worden ontleend.
|
|
|
|
|
|
|
|
|